Wekelijks word ik gevraagd en leid ik bijeenkomsten waar medewerkers uit de zorg proberen te verwerken wat hen is overkomen afgelopen jaar.
Stoer beginnen ze met “gewoon doorgaan”, maar na even doorvragen komen de volgende thema’s boven die de medewerkers diep hebben geraakt:
- Bewoners waar ze jaren mee hebben gewerkt sterven onder hun handen.
- Na een vrij weekend zijn soms een aantal bewoners onverwacht overleden zonder dat ze afscheid hebben kunnen nemen
- Familie kon geen waardig afscheid nemen.
- Familie waar zij jaren mee samen werkten rondom bewoners moet nu op afstand worden gehouden en zij hebben de rol van handhaver.
- Collega’s werden ziek en ook van sommigen van hen moest afscheid genomen worden.
- Privé opofferingen die zij hebben gedaan waardoor zij geen sociale contacten hadden met kleinkinderen en/of ouders.
- Het werken in de benauwde pakken, zonder te mogen eten of drinken.
- Zelf ziek zijn en machteloos toezien dat je collega’s overbelast zijn.
Wat er ook is:
- Als team hechter worden dan ooit.
- In je kracht staan om samen de schouders eronder te zetten.
- Waardering ontvangen van de organisatie en mantelzorgers.
- Weten hoeveel je van je vak houdt.
- Je eigen veerkracht ervaren.
Mijn bewondering voor de medewerkers in de zorg is wederom gestegen. Wat hebben zij een veerkracht en liefde voor de medemens. Hoe zouden onze ouders eraan toe zijn zonder de liefde en zorg van deze medewerkers?
Jannie de Jong,
April 2021
Laat een reactie achter