Agressief gedrag komt in heel veel sectoren voor waar medewerkers met klanten werken, in dit artikel kunt u lezen over: Hoe vaak komt agressief gedrag in de zorgsector voor? Daarnaast kunt u meer lezen over de aanpak van agressie naar medewerkers in de zorg.
Uit het recent gepubliceerd onderzoek (april 2016) door de zeventigduizend tellende beroepsvereniging V&VN blijkt dat 52 procent van de werknemers in de verpleging te maken krijgt met agressie. Voor 17 procent van de verpleegkundigen, verzorgenden en verpleegkundig specialisten die met agressie te maken krijgen is dat dagelijks het geval en bij 26 procent wekelijks. 63 procent ervaart dat incidenten met agressie de afgelopen vijf jaar zijn toegenomen. Dat blijkt uit een enquête van beroepsvereniging V&VN onder 600 verpleegkundigen, verzorgenden en verpleegkundig specialisten.
“Dat zijn schokkende resultaten,” zegt V&VN-voorzitter Henk Bakker in het Algemeen Dagblad. “We mogen niet accepteren dat mensen die zich dagelijks inzetten voor goede zorg zo kwetsbaar zijn. Dit is een signaal naar werkgevers en de overheid.”
Veel zorgmedewerkers krijgen met agressie te maken, bleek uit onderzoek van TNO (2016) Veel meer dan in andere bedrijfstakken in Nederland. Vooral de ambulancezorg staat erom bekend, maar ook in de wijkverpleging, de ggz en in het verpleeghuis tijdens de verzorging komt agressie voor, meestal door cliënten of hun naasten. Reden voor V&VN om haar achterban te bevragen over hun ervaringen.
Agressief gedrag beschadigt de medewerker
Een escalatie hakt er flink in, blijkt uit de enquête van V&VN onder verpleegkundigen, verzorgenden en verpleegkundig specialisten die te maken krijgen met agressie van patiënten of cliënten en hun naasten.
Leden van de beroepsvereniging geven aan dat niet alle werkgevers aandacht hebben voor het probleem van agressie en de gevolgen ervan. 30 procent weet niet of er op het werk een protocol of richtlijn is voor het omgaan met agressie. En 23 procent vindt dat hij of zij niet voldoende wordt ondersteund op het werk na een incident met agressie. Terwijl de gevolgen van agressie groot kunnen zijn: burn-outs, verzuim, een slechtere algemene gezondheid en minder tevredenheid met het werk en de werkomstandigheden. . Meer dan een kwart (26 procent) overweegt weleens te stoppen met zijn of haar werk vanwege een incident met agressie
Nooit wennen aan agressie
Project Veilige Zorg van de overheid stimuleert zorginstellingen om één lijn te trekken tegen agressief gedrag. Zij stimuleren 8 speerpunten.
Speerpunten project Veilige Zorg
1. Normen uitdragen naar de klant en medewerkers
2. Melding agressief gedrag
3. Incidenten registeren
4. De medewerkers trainen
5. Reactie en sanctie naar de dader
6. Aangifte doen
7. Schade verhalen op de dader
8. Opvang en nazorg voor de medewerker
V&VN roept zorginstellingen op om hun medewerkers hierbij te helpen. Maar misschien wel het belangrijkste is dat je als zorgprofessional ook voor elkáár kunt zorgen. Spring bij als je ziet dat een collega lastig wordt gevallen door patiënten of hun naasten. En durf je leidinggevende hierop aan te spreken. Samen sta je sterk in je werk.
Training in het omgaan met agressie helpt
Naast een goed protocol en het elkaar helpen als collega’s tijdens en na incidenten blijven vaardigheidstraining noodzakelijk. Enerzijds richt deze training zich op het herkennen en voorkomen van verbaal agressief gedrag door middel van duidelijke grenzen. Anderzijds werken de deelnemers aan (fysieke) veiligheid in verminderd beinvloedbare situaties en gedrag. Als de training erkend is door VENVN levert het de medewerker ook nog punten op.
Agressiepreventie
Een mentaal weerbare medewerker is iemand die weet hoe ze veilig kan werken, agressief gedrag mag begrenzen en zich gesteund weet door haar team en management die de organisatienorm “verbaal en fysiek agressief gedrag naar medewerkers wordt niet geaccepteerd” actief uitdragen en toepassen.
Bron:
- website VENVN
- website CAOP
- Nursing
One Reply to “Hoe vaak komt agressief gedrag in de zorgsector voor?”
Natalie
2 mei 2016Mijn tante zat in de wijkverpleging. Ze was nogal uit de kluiten gewassen en had ervaring in de psychiatrische zorg. Die was dus echt van niemand bang. De leidinggevende vond dat andere verplegers maar meer zoals tante moesten doen. Uiteindelijk is mijn tante wanneer mogelijk, zoveel mogelijk bijgesprongen bij probleemgevallen.